Bart Hartig - een hartige kijk met een barmhartig hart. Korrel zout aangewezen

Ik krijg het nu toch heel erg lastig om mijn sarcasme-opwellingen te onderdrukken. Ik vrees dat mijn hele vastengelofte op de schop gaat. Immers, ik kan de werkelijkheid op dit moment niet zien zonder sarcasme, omdat de werkelijkheid sarcastisch IS. Ik geef een aantal voorbeelden. Voorbeeld 1 De Pauw schrijft aangebrande sms'en en wordt met pek en veren ingesmeerd onder luid boegeroep van  # metoo Oxfammers zitten aan kinderen te friemelen, maar ach, ze moeten zich toch kunnen ontspannen. Voorbeeld 2 Toen Trump als een lompe onnozelaar stond te snoeven van 'grab'm by the pussy' lag het politiek correcte Westen stampvoetend op de grond van pure edele woede, maar nu de Oxfamschandalen die van Artsen zonder grenzen overtreffen en omgekeerd, nu de oxfamtop voor een stuk chocola aan de kinderen zit te friemelen, dan mag je dat niet vreemd vinden. Ik zou zowaar de haat tegen het Westen beginnen begrijpen. Voorbeeld 3 Een westerse vrouw mag je niet nafluiten, ma

Sinds enkele weken is er een aanval gelanceerd door Guy Verhofstadt, via zijn sidekick, Koert Debeuf, van het Tahririnstituut. De whatsapps van Debeuf waren genoeg om de regering in een crisis te doen verzeilen, likkebaardend links hoopte nauwelijks verholen op bloederige verhalen om stoute Theo een hak te kunnen zetten. Vanaf dag 1 vond ik het vreemd dat die mannen een whatsapp konden sturen in het Engels naar Debeuf. Ik deed de check en kon het nummer van Debeuf niet vinden op de site van het Tahrir-instituut. Vreemd, want wie in een horrorkamp opgesloten zit, zal allicht ook niet op internet kunnen gaan zoeken naar de nummer van Debeuf. De asielweigeraars in kwestie werden door Francken teruggestuurd en nadat er horrorverhalen opdoken via de whatsapp van Debeuf was het hommeles. Dat er in de buurlanden gelijkaardige horrorverhalen waren geweest die onwaar bleken, dat bijna heel NoordEuropa de asielweigeraars terugstuurde en dat er verder géén enkele reden was om te denken dat iem

Als het laatste kunstbeeld, de Denker van Rodin, ook een  # Metoo  predikaat zal krijgen omdat een man werd afgebeeld in plaats van een vrouw, is de identiteitsontmanteling van 'blanke culturen' voltrokken. Als de cultuurwereld nou niet snel een streep trekt, bewijst ze haar gesubsidiëerde overbodigheid. De culturo's, die steeds weer manmoedig ten strijde trekken tegen een vervaarlijk fantasiebeeld van de NVA, dat ze zelf opwekken, laten het integraal afweten als de  # metoohyster ie  nu ook al kunstwerken begint te bedreigen, en de helft van de westerse kunst als 'entartete Kunst' klasseert. Als er dan echt geen lampje gaat branden bij de opgeblazen luchtzakken van de cultuurwereld, dan kun je alleen besluiten dat het fascisme inderdaad teruggekeerd is in de vorm van het antifascisme. We wachten op de boekverbranding. Overigens zal het voor de oikofobe witgloeiende blankecultuurhaters geweldig mooi uitkomen dat beeldende kunst verboden was en is in de isla